Werkgemeenschap
De basis van Nieuw Sion is de werkgemeenschap. Er is heel wat werk te verzetten op verschillende terreinen. Elk van deze terreinen heeft een coördinator, die de taken verdeelt en de ontwikkelingen binnen Nieuw Sion doorgeeft. Een grote groep uit de werkgemeenschap komt iedere vrijdag samen om te klussen, schoon te maken en in de tuin te werken. Alle andere dagen zijn er mensen aanwezig om mensen gastvrij te kunnen ontvangen en de gemeenschap als geheel draaiend te houden.
Getijdengemeenschap
Binnen de werkgemeenschap is er de Getijdengemeenschap. De groep mensen die zich naast de praktische taken, inzet om de dagelijkse getijden te bidden en zich te verdiepen in het gebedsleven.
Woongemeenschap
Van de Getijdengemeenschap maakt ook de woongemeenschap deel uit. Zij hebben zowel een taak in de werkgemeenschap als een verantwoordelijkheid binnen het getijdengebed.
Klussendag
Elke vrijdag om 09.00 uur: klussendag!
Als je wilt kun je meehelpen. Graag zelfs, daar zijn we blij mee! Wel even van tevoren aanmelden. Je kunt ’s morgens bij ons aanschuiven. De dag start met koffie waarbij het werk wordt verdeeld en meestal ligt er wel een werk(je) te wachten waar je blij van wordt. En zo niet, dan hopen we dat het samen werken voldoening genoeg geeft om de klus te klaren. We weten inmiddels dat het een enorme kick geeft om samen iets voor elkaar te krijgen. De klussendag is een gezellige dag, we eten ook samen, er is altijd heerlijke soep en bidden tussendoor het getijdengebed. Om drie uur ’s middags sluiten we de dag af met koffie of thee.
Doe je een keer met ons mee? We wachten op je mailtje!
Het stichtingsbestuur van Nieuw Sion is eindverantwoordelijk voor de totale organisatie. Het bestuur bestaat uit vier personen. De Stichting Nieuw Sion werd opgericht op 2 december 2015.
Bestuursleden
Harold Lever, voorzitter
Hans van der Deure, secretaris
Emiel de Bruin, penningmeester
zr. Pascale, bestuurslid
Bestuursleden zetten zich onbezoldigd in voor de stichting.
Directie
De dagelijkse leiding van de organisatie wordt vormgegeven onder verantwoordelijkheid van directeur Marten IJmker, in samenwerking met de leiders van de woon-, getijden- en werkgemeenschap.
De stichting Nieuw Sion wordt gevraagd en ongevraagd geadviseerd door de Adviesraad over (onder meer):
- missie en visie van Nieuw Sion
- de identiteit van Nieuw Sion
- het bedrijfsplan als vertaling van missie en visie
- het jaarplan, de begroting en de jaarrekening
- bestuursvoordrachten
De Stichting Nieuw Sion is onstaan uit een groep initiatiefnemers; zij stonden aan de wieg van Nieuw Sion en vormden de zogenoemde Sionraad. Deze ploeg van het eerste uur heeft zich sterk bezig gehouden met de missie en visie van Nieuw Sion en zag daarna vooral toe op de inhoudeliijke groei van Nieuw Sion. Deze raad werd ontbonden in september 2017, waarna de huidige Adviesraad werd ingesteld.
Leden Adviesraad
Aalt Bakker
Dick van der Burg
Hans van der Deure
Maria van Mierlo
Wim Veldhuis
Abdij Sion was een cisterciënzer abdij in Diepenveen, op een grondgebied van 58 hectare. Het kloostercomplex werd gebouwd met hulp van de Deventer industriëlen Van der Lande en Ankersmit en werd rond 1900 betrokken. In 1935 werd het klooster een abdij: het enige cisterciënzer klooster boven de grote rivieren, inmiddels uitgeroepen tot Rijksmonument.
De geschiedenis van de abdij kende perioden van groei en bood in de Eerste Wereldoorlog onderdak aan kloosterlingen uit Achel, het moederklooster van Sion. De broeders van de abdij horen tot de Cisterciënzers van de Strikte Observantie. Een hele mond vol; voor meer informatie over de orde verwijzen we je graag naar de site van de broeders op Schiermonnikoog. Het getijdengebed is een zichtbare en herkenbare vorm die bij het cisterciënzer leven hoort; zeven keer per etmaal bidden monniken en monialen van deze orde samen in de kerk van hun klooster of abdij.
In abdij Sion werd jarenlang ook monnikenarbeid verricht. Er was een prachtige boomgaard achter de gebouwen, met vele rassen fruitbomen. De boerderij werd beheerd door enkele broeders. En de moestuin van de abdij voorzag de monniken jarenlang van eigen groente. Daarnaast was er een grote, professionele boekbinderij. Particulieren en bedrijven uit de hele regio wisten de weg naar de abdij te vinden, bijvoorbeeld voor het inbinden van jaargangen van tijdschriften, iets wat steeds minder mensen gingen doen. Maar de boomgaard werd gekapt, de boerderij verpacht aan de buurman, de moestuin werd gazon. Want met de terugloop van het religieus bewustzijn in de Nederlandse samenleving, slonk ook het aantal broeders.
Klik op onderstaande linkjes voor meer informatie over de vroegere fruitteelt en de werkhuizen van de abdij:
Van geschiedenis naar toekomst
De enorme verzameling gebouwen, met ruimte voor meer dan honderd mensen, werd uiteindelijk een last die niet meer te dragen was. Daarom vertrok de huidige abt, dom Alberic Bruschke, in 2015 met enkele van zijn broeders naar Schiermonnikoog, voor een nieuwe start in de afgelegenheid, passend bij de nieuwe tijd en bij de omvang van de communiteit. Een ander deel van de bewoners van Sion verhuisde naar de abdij in Westmalle (België, Vlaanderen). Met de verhuizing van de broeders naar het waddeneiland, verhuisde ook de ‘abdij’ als zodanig. ‘Abdij Sion’ staat dus op Schiermonnikoog.
De gebouwen in Diepenveen werden verkocht aan de stichting Nieuw Sion, die de plek wil behouden als plaats van God. De plek mag nu weer ‘klooster’ heten, vandaar dat we de toekomst in zijn gegaan als: klooster Nieuw Sion.
Nieuw Sion wordt omgeven door landgoed De Kranenkamp, het noordelijke deel is in het bezit van de familie Houck het aangrenzende midden – en zuidelijke deel wordt beheerd en onderhouden door de Stichting IJssellandschap en meerdere pachters. Het stuk bos, waar bezoekers van Nieuw Sion veel wandelen, dateert uit omstreeks 1600 en draagt nog sporen van de Engelse landschapstuin die er ooit werd aangelegd. Heuveltjes, slingerende paden en een rietgedekt theehuis scheppen een unieke omgeving, die uitnodigt tot meditatief wandelen. Het landhuis dat er ooit stond is verdwenen, maar de voormalige vijver is er nog, als een poel in het bos, waarin de hemel zich dagelijks spiegelt. Voor Nieuw Sion is de omliggende natuur een deel van de kracht van de abdij. De natuur is evenals de mensen onderdeel van wat hier gebeurt.
Natuur in kloostertuinen
Bij Nieuw Sion horen verschillende kloostertuinen, die deels toegankelijk zijn. De gastentuin, te bereiken via de hoofdingang, is het meest bekend. De tuin is de eerste plaats waar je als gast terecht kunt voor een moment van afzondering en stilte. De grond grenst aan een klein bosperceel, dat ook vrij toegankelijk is. De tuin leidt de bezoeker zwijgend door de seizoenen, het stille wit in de winter, het goud van de herfstbladeren en zodra het warm wordt is de tuin een zee van bloemen en vlinders.
Via het kerkhof, waar de overleden monniken rusten – een tastbare herinnering aan ruim honderddertig jaar kloosterleven – bereik je de zijtuin aan de oostkant van de abdij. Hier is de beroemde berceau (zie foto): een levende idylle, waar je geweest moet zijn om te weten hoe bijzonder dit natuurbouwwerk is. De berceau is ook een vast onderdeel van de meditatieve rondleidingen die we geven. Voor rondleidingen en excursies kun je je aanmelden bij de coördinator.
Aan de noordkant van de gebouwen liggen de voormalige moestuinen. Nog verder doorlopend kom je bij de oude achtertuin van de monniken, dit is het grondstuk aan de westkant, grenzend aan werkhuizen en keukens van de abdij.
Niet alle grondstukken zijn vrij toegankelijk. Als je in Nieuw Sion bent, wordt vanzelf duidelijk waar je wel of niet kunt komen. De verborgen delen zijn wel grotendeels opgenomen in de rondleidingen.
Nieuw Sion is een oecumenisch initiatief, dat kan bestaan dankzij de inzet van tientallen vrijwilligers. Ze dweilen de gangen, doen de tuin, verzorgen de catering voor bijeenkomsten. Ze zijn onze gastheren en gastvrouwen. Wil je ook vrijwilliger worden? Als je graag meewerkt aan de opbouw van ons prachtige plan, ben je hartelijk welkom. Je hebt vast talenten die ingezet kunnen worden ten behoeve van Nieuw Sion.
Bestuurlijk en organisatorisch werk: Peter Dullaert & Marten IJmker
Klussen, huishoudelijk werk, tuinieren: Siny Gritter
Mensen met andere talenten kunnen een mail sturen waarin ze iets over zichzelf vertellen. We maken dan een afspraak voor een kennismakingsgesprek. De ongeveer tachtig vrijwilligers die al bij ons werken ervaren het werk in en om de voormalige abdijgebouwen als een bijzondere ervaring.
Elke vrijdag: klussendag
We beginnen om 09.00 uur. Je kunt onaangekondigd aanschuiven. De taken worden ‘s ochtends verdeeld en als het mogelijk is proberen we je werk te geven dat je graag doet. Dit lukt natuurlijk niet altijd. Maar er blijven altijd nieuwe vrijdagen komen.
We vinden gastvrijheid zo belangrijk, dat we er een speciale werkgroep voor hebben opgericht. Onze werkgroep Gastvrijheid & Retraites zorgt dat goede ideeën worden omgezet in concrete retraites, bezinningsdagen of andere bijeenkomsten. De werkgroep plant en organiseert, maar zorgt ook voor de uitvoering. Want ook al doen onze gasten veel zelf, iemand moet toch zorgen voor praktische dingen. Het aanbod van de werkgroep Gastvrijheid & Retraites past altijd in de doelstelling van de stichting Nieuw Sion: het gebed voortzetten van de monniken die ooit klooster Sion stichtten.
Daarnaast willen we gastvrij zijn voor iedereen die graag een dag, of een paar dagen wil logeren in het gastenhuis. Dat doen mensen vaak om even tot rust te komen, of om de stilte te zoeken. Of omdat het eigen hart vaak pas te horen is als het wat langer stil is. We willen daarom ook bidden en werken in verbondenheid met de natuur om ons heen. Want waar mensenwoorden soms tekort schieten, begint het fluisteren van de bladeren.
Groeten van Benedictus
Gastvrijheid is kortom één van de pijlers van ons bestaan, net zoals dat het geval was voor de broeders die hier woonden. En het is goed om te zeggen dat gastvrijheid voor ons verder gaat dan koffie inschenken en de deur open doen. Natuurlijk moeten die dingen ook gebeuren. Maar we hebben het ook over aandacht voor de ander, het hart openstellen voor iemand die het nodig heeft. Dat vraagt een houding waarbij we elkaar respecteren en al van iemand houden als hij aanbelt. De Regel van Benedictus schrijft het ons liefdevol voor: ontvang elke gast alsof het Jezus zelf is.
Ga er maar aan staan.